با به رسمیت شناختن شخصیت حقوقی و به تبع آن قائل شدن حقوق و تکالیف مستقل برای آن، ناگزیر باید اقامتگاهی جدا از اعضا را برای این شخصیت مورد پذیرش قرارداد. چرا که اعمال حقوق قانونی در بسیاری از موارد با ارسال اظهارنامه قانونی و یا تقدیم داد خواست یا طرح شکایت همرا می گردد.
شخص حقوقی به ماهیت وجودی اعتباریی اطلاق میشود که زنده نیست و انسان هم نیست که مستقلاً طرف حق واقع شود. ممکن است این ابهام پیش آید که آیا شخص حقیقی که هم انسان است و هم زنده، نمیتواند دارای شخصیت حقوقی باشد؟! چنین است که این فرد، دارای شخصیت حقوقی است نه این که شخص حقوقی باشد. شخصیت حقوقی با شخص حقوقی بسیار متفاوت است.
برای شناخت تاجر دو ملاک اصلی در حقوق تجارت ایران ارائه میشود. اول، موضوعی بودن و دوم، شخصی بودن. قانون تجارت هر دو معیار را برگزیده است، نه به این معنا که بین این دو ملاک جمع کرده باشد. بلکه موضوعی بودن و شخصی بودن معیار شناخت تاجر دو کاربرد مجزا دارد، بگونهای که نمیتوان برای شناخت تمام مصادیق تاجر، یکی از دو ملاک را بدون دیگری لحاظ کرد.
حقوق تجارت زیر مجموعه ای از حقوق خصوصی است، که اعمال تجاری و تجار را تعریف نموده، اصول و قوانین حاکم بر روابط معاملاتی بازرگانان و اعمال تجاری را تنظیم مینماید.