طبقه بندی سیستم های اطلاعاتی  

1-  طبقه بندی بر اساس سطوح سازمانی

2- طبقه بندی بر اساس فعالیت سازمانی

1-  طبقه بندی بر اساس سطوح سازمانی: در علوم سازمانی ، سلسه مراتب سازمان به هرمی تشبیه می شود که مدیران ارشد در نوک هرم و مدیران اجرایی در سطوح پایین هرم قرار دارند.

سیستم های اطلاعاتی سطح استراتژیک ( مدیران ارشد ): اکثر سیستم های پشتیبان تصمیم گیری برای حمایت از کار متخصصین ، طراحان و تحلیل گران به کار می رود  زیرا این سیستم ها قادر به تامین نیاز های اولیه مدیران ارشد نیستند . سیستم های اطلاعاتی مدیران ارشد به مدیران کمک می کنند تا بر مشکلات ، فرصت ها و یا روند ها متمرکز شوند .در واقع سیستمی رایانه ای است که نیاز های مدیران ارشد را از طریق دسترسی به اطلاعات مرتبط داخلی و خارجی برآورد می کند . این اطلاعات معمولا اطلاعات تلفیق و تلخیص شده از منابع مختلف است که صرفا جهت تامین نیازهای مدیران ارشد به کار میروند.

سیستم های اطلاعاتی سطح میانی ( مدیران میانی ): این سیستم های تاکتیکی نیز نامیده می شود ، فعالیت های مدیران میانی مانند برنامه ریزی کوتاه مدت ، سازماندهی و کنترل  را پشتیبانی می کنند .همچنین از این سیستم ها برای خلاصه کردن داده ها و تهیه گزارش از آن ها استفاده می شود. از این سیستم برای خلاصه کردن داده ها و تهیه گزارش استفاده می شود.

علاوه بر مدیران میانی علاقه مند به دریافت پاسخ های سریع برای سوالات خود می باشند که سیستم های اطلاعاتی مدیریت به خوبی قادر به انجام آن هستند .

سیستم های سطح عملیاتی (مدیران اجرایی) :این سیستم ها با فعالیت های روزمره یک سازمان مانند گماردن کارکنان در جایگاه های مورد نظر و ثبت های ساعاتی که آن ها فعالیت می کنند ، یا انجام سفارش های خرید و مواردی از این دست در ارتباط می باشند . سیستم های اطلاعاتی این گونه فعالیت ها عمدتا سیستم های پردازش عملیات هستند.

سیستم های عملیاتی را سرپرستان ، روسای خطوط تولید ، سرکارگران و کارکنان مورد استفاده قرار می دهند .

2- طبقه بندی بر اساس فعالیت سازمانی: سیستم های اطلاعاتی را می توان بر اساس نوع فعالیت به سه دسته تقسیم کرد:

سیستم های پردازش معاملات : امکان انجام عملیات کارا و اثربخش سازمان ، ارائه اسناد و گزارش های به هنگام ، افزایش مزیت رقابتی ، تامین داده های مورد نیاز سیستم های استراتژیک ، تضمین صحت و تمامیت داده ها و محافظت از سرمایه و امنیت اطلاعات را فراهم می کند .

سیستم های اطلاعاتی مدیریت : هدف از آن تامین نیاز های اطلاعاتی مدیران سازمان است .این سیستم داده های محیطی و داده های مربوط به تبادلات و عملیات سازمان را جمع آوری می کند و سپس آن ها را سازمان دهی کرده و به عنوان اطلاعات به مدیران ارائه می نمایند .می توان از این سیستم برای کنترل پایش و برنامه ریزی استفاده کرد .

سیستم های پشتیبان تصمیم گیری: از اولین انواع تکنولوژی های پشتیبانی مدیریت محسوب می شوند، مدیران را در اخذ تصمیم و ارزیابی عملکرد حمایت می کنند. این سیستم ها با تسهیل جستجوی اطلاعت و استفاده از آن ها مدیران را در تصمیمات ساخت نیافته مساعدت می نمایند. این سیستم ها به طور اولیه جهت حمایت از امور کمی و تحلیلی در سطح فردی ، گروهی و سازمانی طراحی می شود.

بر اساس چارچوب تصمیم گیری آنتونی –اسکات به صورت زیر است:

تصمیم ساخت یافته :

همیشه با نوع خاصی از اطلاعات سر و کار دارد و در نهایت نیز به پاسخ صحیح منتهی می شود . به طور کلی این تصمیم فرآیندی است در رابطه با مشکلات معمول و تکراری که از طریق راه حل های استاندارد قابل حل می باشد .

تصمیم ساخت نیافته:

فرآیندهایی با منطق نامعلوم هستند که راه حل های مشخصی ندارند ، در این نوع تصمیمات ، مشکلات پیش از یک جواب صحیح خواهد داشت و قاعده ای برای تضمین صحت تصمیم انتخابی وجود ندارد.

تصمیم نیمه ساخت یافته :

 تصمیماتی اشاره دارد که نه همه بلکه بخش زیادی از مراحل آن ساخت یافته است .

برخی از نیاز سیستم های پشتیبان تصمیم گیری:

1.محاسبات سریع: یک رایانه به تصمیم گیرنده اجازه می دهد که بسیاری از محاسبات را به سرعت و با هزینه کم انجام دهد .

2.غلبه بر محدودیت های فکری بشر در محاسبات و ذخیره سازی: مغر انسان در تجزیه و تحلیل اطلاعات و همچنین یادآوری آن ها داراری محدودیت است.

3.محدودیت های دانش: این توانایی را دارند که به سرعت به حجم زیادی از اطلاعات دسترسی پیدا کرده و آن ها را پردازش کنند .

4.کاهش هزینه: کنار هم آوردن گروهی از تصمیم گیران مخصوصا کارشناسان ممکن است هزینه زیادی داشته باشد .

5.پشتیبانی فنی و تکنیکی : بسیاری از تصمیمات نیازمند محاسبات پیچیده ای هستند .

6.پشتیبان کیفیت:کیفیت تصمیمات گرفته شده را بهبود بخشد ، با استفاده از این سیستم گزینه های بیشتری توسط تصمیم گیران قابل بررسی خواهد بود .

7.رقابت : فشار رقابتی تصمیم گیری را مشکل می کند . سازمان ها باید قادر به ایجاد روند فعالیت ها و ساختارها و همچنین نوآوری به طور متناوب و سریع باشند ، به واسطه فن آوری های پشتیبان تصمیم گیری افراد می توانند تصمیمات درست و مناسبی را به سرعت اتخاذ کنند .

منبع:

کتاب سیستم های اطلاعاتی حسابداری- دکتر مهدی مرادی