این روش که ابتدا توسط هری مارکویتز بصورت عملی بیان شد، بر اساس یک سری مفروضات خاصی است که اهم آن گویای این است که بازار کارا است و انتشار اطلاعات بصورت یکپارچه و در اختیار همکان است و شفافیت اطلاعات در معاملات حاکم است. مبنای این روش بر پایه این استدلال استوار است که احتمال خطر از دست دادن سرمایه یا سود یک نوع سهام در بازار بسیار بیشتر از مجموعه یا ترکیب سهام است.
اعتبار هدیه بگیرید و مشارکت کنید
با اعتبار هدیه، از خدمات ویژه استفاده کنید
در بازارکار حسابداری و مالی بدرخشید
خدمات مالی و حسابداری خود را معرفی کنید
لذا قاعدتاً سرمایه گذار حرفه ای نباید تمامی سرمایه خود را دریک قلم دارایی سرمایه گذاری کند. بلکه بایستی آن را در مجموعه ای از سهام یا دارائیها سرمایه گذاری کند که این مجموعه به پرتفوی معروف است . پرتفوی یا سبد سهام متشکل از سهام متعدد شرکتهایی است که در شرایط عادی احتمال کاهش بازده همه دارائیها تا حدودی به صفر نزدیک است. و تلاشها بر این است که ریسک غیر سیستماتیک یا تنوع پذیر به حداقل ممکن تقلیل یابد. به همین جهت ترکیب پرتفوی بهتر است به گونه ای باشد که نوسانات مشابهی نداشته باشند یعنی زمانیکه بازده یکی کاهش پیدا می کند بازده دیگری افزایش یابد در این راستا مراحل زیر توسط سرمایه گذار و یا معاملگر در بازار رعایت می گردد.
1- تعیین بازده مورد انتظار سبد سهام و تک تک سهام 2- ارزیابی وضعیت سهام مختلف و انتخاب آنها 3- بهینه نمودن ترکیب سهام ( پرتفوی ) 4- ارزیابی پرتفوی و بازنگری در مجموعه سهام
تحلیل پرتفوی، کاربرد زیادی در آنالیز ریسک و بازده و نیز تجزیه و تحلیل بازار دارد و به همین خاطر نرم افزارهای طراحی شده است که قابلیت محاسبه ریسک بازار و مقایسه آن با ریسک صنعت و شرکتها را دارد.
در روش پرتفوی مدرن مجموعه تلاشها وقف این است که بازده پرتفوی فرد سرمایه گذار به بازده بازار نزدیک گردد و در وضعیت مطلوب، بازدهی بیشتر از آن بدست آورد. در این حالت پرتفوی کل بازار یک شاخص ارزیابی است که ریسک آن نیز با شاخص بتا محاسبه می شود. این تحلیل کاربرد زیادی در آنالیز ریسک و تجزیه و تحلیل بازار دارد و مبنای کار سرمایه گذاران حرفه ای است.
بعبارتی این روش مبتنی بر بهینه سازی ریسک و بازده از طریق چند گونه سازی سهام های مختلف می باشد که در آن به اثبات رسیده که با تقسیم سرمایه به سهم های مختلف و بررسی چگونگی ارتباط بین سهام با یکدیگر می توان بدون تعدیل بازده، ریسک سبد سهام را کاهش داد. به تعبیری دیگر مارکویتز معتقد است بازده سبد سهام برابر بازده وزنی تک تک سهام می باشد اما ریسک سبد الزاماً برابر ریسک وزنی سهام داخل سبد نبوده و این موضوع ارتباط کامل با همبستگی یا عدم همبستگی بازده سهام تک تک شرکتهای درون سبد با یکدیگر دارد و اگر بتوانیم سبد سهامی تشکیل دهیم که بین تک تک سهم های موجود در سبد کمترین ضریب همبستگی حاکم باشد در آن صورت می توانیم مطمئن باشیم که ریسک سبد به طور یقین کمتر از وزن ریسک تک تک سهام آن خواهد گردید.
در نظریه مدرن پرتفوی کل تغییر پذیری بازده ای حول میانگین، ریسک تلقی می گردد و با واریانس و انحراف معیار اندازه گیری می شود در این نظریه نوسانات بالای میانگین و همچنین نوسانات پایین میانگین هم ارزش می باشند. به عبارت دیکر واریانس شاخص ریسک متقارن است که در دنیای واقعی سرمایه گذاران مصداق ندارد.
کاربرد این روش منوط به وجود اطلاعات تاریخی گسترده است تا جایی که هر چه اطلاعات تاریخی یک سهم بیشتر باشد می توان به نتیجه حاصله اعتماد بیشتری نمود و این در حالی است که اعظم سهام در ایران دارای عمق تاریخی بسیار کمی می باشد.
منبع:
جزوه درسی تصمیم گیری در مسایل مالی خانم دکتر تفتیان-راعی،رضا و تلنگی، احمد، (1383)، "مدیریت سرمایه گذاری پیشرفته" سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه ها (سمت)، چاپ اول.
راعی،رضا و سعیدی، علی، (1383)، "مبانی مهندسی مالی و مدیریت ریسک". - رهنمای رودپشتی، فریدون و صالحی، الله کرم، (1389)، " مکاتب و تئوری های مالی و حسبداری" انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی، چاپ اول.
سایر خدمات تیم
در صورت علاقه مندی به یادگیری کامل مبحث تحلیل با رویکرد نظریه های مدرن، جهت پیش ثبت نام و یا شرکت در دوره ها کلیک کنید.
در صورتی که به مشاوره پیرامون موضوع فوق علاقه دارید کلیک کنید...
ثبت نام و عضویت میز کار
