ریسک نقدینگی عبارت است از عدم آمادگی بانک‌ها برای تأمین تسهیلات اعطایی یا پرداخت به‌موقع دیون بانک‌ها (سپرده‌ها). هنگامی که یک بانک نقدینگی کافی ندارد، قادر نیست که به سرعت و با هزینه‌ای معقول، وجوه کافی را با افزایش بدهی‌ها یا تبدیل دارایی‌ها به دست بیاورد و این ناتوانایی بر سودآوری بانک تاثیرخواهد گذاشت.
اعتبار هدیه بگیرید و مشارکت کنید
با اعتبار هدیه، از خدمات ویژه استفاده کنید
در بازارکار حسابداری و مالی بدرخشید
خدمات مالی و حسابداری خود را معرفی کنید
این روش مبتنی بر ساخت جدول طبقه بندی سررسیدی اقلام ترازنامه و محاسبه خالص مازاد یا کسری وجوه (شکاف نقدینگی) در تاریخ‌های سررسید معین است.
این شکاف، به‌وسیله تحلیل جریان نقدینگی آتی بانک که بر اساس فرض‌های رفتار آتی دارایی‌ها، بدهی‌ها و اقلام خارج از ترازنامه (تحت سناریوهای مختلف) پیش‌بینی‌شده، محاسبه می‌شود.
چنین تجزیه‌وتحلیل‌هایی، فرصت زمانی را برای مدیریت شکاف نقدینگی، قبل از وقوع هر رخدادی، برای دوره‌های آتی فراهم می‌آورد. دراین‌ارتباط بانک‌ها می‌بایست شکاف نقدینگی روزانه را برای یک یا دو هفته بعد، ششم ماه بعد و یا برای یک‌فصل یا یک سال آتی محاسبه کنند.
همان‌طور که اشاره گردید، ساخت جدول شکاف نقدینگی بانک مستلزم تدوین سناریوهای مختلفی است. در هر سناریویی، بانک باید هر نوع جریان مثبت یا منفی نقدینگی را که می‌تواند رخ دهد، مدنظر قرار دهد. این سناریوها باید هم عوامل داخلی (درون بانکی) و هم عوامل خارجی (بازارهای پولی و بانکی) را در برگیرند.
منبع: سعید رسایی، رئیس اداره مدیریت ریسک
ثبت نام و عضویت میز کار
