حریم آن مقدار از مساحت های مجاور است که برای دوام و بقاء رقبه احیاء شده در اراضی موات ، عرفاً و عادتاً ضروری است که تعیین آن بر حسب تشخیص عرف و خبره یا کارشناس است . 
حریم کلمه ای عربی است و به معنی منع می باشد و مقداری از اراضی اطراف ملک ، قنات و نهر ، امثال آن است که برای کمال انتفاع از آنها و جلوگیری از ضرر ، ضرورت دارد و از نظر احترامی که افراد باید به حق حریم بگذارند و نمی توانند به آن تجاوز بنمایند حریم نامیده می شود .
 

مالکیت رابطه‌ای است میان شخص (مالک) و مال (مملوک) که به او امکان می‌دهد از آن مال به هر صورت که مایل باشد، استفاده کند. در عین حال این رابطه موجب می‌شود تا دیگران از تصرف در مال مورد نظر منع شوند. در واقع این رابطه یک قانون اجتماعی است و مالکیت یکی از نخستین قوانینی است که جامعه آن را پذیرفته و به مردم هم انشاء کرده است.

املاک ، جمع ملک است . در اصطلاح حقوقی ملک در دو معنا بکار می رود :
1- به معنای هر مالی ( اعم از منقول و غیر منقول ) که دارای مالک است . در این معنا اصطلاح « ملک » در مقابل اصطلاح « مباح » بکار می رود . مباح مالی است که مورد تملک قرار نگرفته  و در مالکیت شخصی نیست . مواد 27و 149و152 قانونی مدنی ، کلمه ملک را در این معنا بکار برده است.
2- ملک به معنای مال غیر منقول. در برخی موارد اصطلاح « ملک » به معنای خاص آن یعنی مال  غیر منقول مورد استفاده قرار گرفته است .