در مواردی که حسابرس درباره صورت های مالی تهیه شده بر اساس استانداردهای حسابداری، اظهار نظر میکند، به بخش 70 گزارش حسابرس مستقل درباره صورت های مالی رجوع میکند که در آن، استانداردها و راهنمایی های لازم در باره موضوعات مورد نظر حسابرس برای اظهار نظر نسبت به صورت های مالی و نیز شکل و محتوای گزارش حسابرس، ارائه شده است.
مسئولیت تهیه و ارائه صورتهای مالی طبق چارچوب گزارشگری مالی مربوط با مدیریت واحد مورد رسیدگی است، درحالیکه مسئولیت حسابرس، اظهارنظر درباره آنهاست. حسابرسی صورتهای مالی، رافع مسئولیت مدیریت واحد مورد رسیدگی در قبال صورتهای مالی، نمیباشد.
اصطلاح "دامنه حسابرسی" به معنای آن گروه از روش های حسابرسی است که بر اساس قضاوت حسابرس و الزامات استانداردهای حسابرسی، اجرای آن در شرایط موجود برای دستیابی به هدف حسابرسی، مناسب به نظر میرسد.
حسابرس باید حسابرسی را با نگرش تردید حرفهای و با در نظر داشتن این نکته برنامهریزی و اجرا کند که شرایطی ممکن است وجود داشته باشد که موجب تحریف بااهمیت در صورت های مالی شود.
حسابرس در اجرای حسابرسی بر اساس استانداردهای حسابرسی، از نبود تحریف بااهمیت (ناشی از تقلب یا اشتباه) در صورت های مالی به عنوان یک مجموعه واحد، اطمینانی معقول کسب میکند.
گزارشگری مالی در واحدهای تجاری، بازتاب نیازهای اطلاعاتی و انتظارات گروههای استفادهکننده از صورتهای مالی مانند سرمایهگذاران، اعتباردهندگان، دولت و مدیران است که برای تصمیمگیریهای درست و بجای اقتصادی، برنامهریزی، اعمال نظارت و پاسخگویی، به این اطلاعات نیاز دارند.
هدف حسابرسی صورتهای مالی این است که حسابرس مستقل بتواند درباره اینکه صورتهای مالی مزبور از تمام جنبههای بااهمیت طبق استانداردهای حسابداری تهیه شده است یا خیر، اظهارنظر کند.
در حسابرسی صورت های مالی (حسابرسی اثباتی)، حسابرس مستقل صرفاً به دنبال اثبات ادعاهای 5 گانه مدیریت طبق معیارهای از پیش تعیین شده که همان اصول پذیرفته شده حسابداری یا استانداردهای حسابداری می باشد است.